Prezbiopia, znana również jako starczowzroczność, to naturalny proces starzenia się oka, który prowadzi do pogorszenia zdolności do skupiania się na bliskich obiektach. Zwykle zaczyna się po 40. roku życia i pogarsza się z wiekiem.
Prezbiopia wynika z utraty elastyczności soczewki oka oraz osłabienia mięśni rzęskowych, które kontrolują jej skupienie. Soczewka staje się sztywniejsza i ma mniejszą zdolność do zmiany kształtu, co utrudnia ostre widzenie obiektów z bliska.
Objawy prezbiopii obejmują:
- Trudności z czytaniem małej czcionki, zwłaszcza w słabym świetle.
- Konieczność trzymania czytanego materiału dalej od oczu.
- Zmęczenie oczu, ból głowy lub uczucie dyskomfortu podczas wykonywania zadań wymagających skupienia na bliskich obiektach.
- Niewyraźne widzenie na bliską odległość.
Leczenie prezbiopii polega na korekcji wzroku za pomocą odpowiednich okularów czy soczewek kontaktowych. Najpopularniejsze opcje obejmują:
- Okulary do czytania: Proste okulary korekcyjne, które pomagają skupić się na bliskich obiektach.
- Bifokalne lub tryfokalne okulary: Posiadają dwie lub trzy strefy korekcyjne, odpowiednio dla widzenia na bliską, średnią i daleką odległość.
- Progresywne okulary: Zapewniają płynne przejście mocy korekcyjnej między różnymi odległościami, co pozwala na wygodne widzenie na każdą odległość.
- Szkła kontaktowe multifokalne: Umożliwiają widzenie na różne odległości, podobnie jak progresywne okulary.
Inną opcją jest chirurgiczne leczenie prezbiopii, takie jak operacja wszczepienia soczewek wieloogniskowych lub procedury laserowe, takie jak monowizja, polegająca na korekcji jednego oka do widzenia na daleko, a drugiego do widzenia na blisko. Wybór metody korekcji zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji pacjenta oraz stanu zdrowia oczu.
